پلاسما (Plasma) و سرم (serum) دو اصطلاح مکرری بوده که به طور متناوب استفاده می شوند. اعتقاد بر این است که 8 درصد وزن کل بدن مربوط به خون (Blood) می باشد. به طور کلی خون تشکیل شده از پلاسما، سرم، گلبول های سفید (WBCs) و گلبول های قرمز (RBCs). گلبول های سفید نقش بسیار مهمی در سیستم ایمنی بدن ایفا می کنند در حالی که گلبول های قرمز در انتقال اکسیژن نقش دارند.
پلاسما و سرم ترکیبات خون بوده که به صورت روتین برای تست های خون استفاده می شوند. سرولوژی یکی از شاخه های علم پزشکی است که به مطالعه ی سرم خون می پردازد. مطالبی که در زیر خواهد آمد نکات کلیدی برای کمک به درک تفاوت میان پلاسما و سرم می باشد.
سرم بخشی از خون بوده که دارای ترکیبات شبیه پلاسما است به استثنای آن که فاقد فاکتورهای انعقاد خون می باشد. فیبرینوژن (Fibrinogen)، پروتئینی است که در انعقاد نقش دارد. فیبرینوژن پروتئین غیر فعالی است که با تبدیل شدن به فیبرین (fibrin) انجام وظیفه می کند (فیبرین شکل فعال فیبرینوژن می باشد). پلاسما حاوی گلبول های قرمز (Red Blood Cells)، گلبول های سفید (White Blood Cells) و دیگر اجزای خون می باشد. پروتئین های پلاسما همراه با درصد هایشان عبارت اند از :
1 : آلبومین (Albumin) : 60 درصد
2 : گلوبین (Globulin) : 35 درصد
3 : فیبرینوژن (Fibrinogen) : 4 درصد
4 : پروتئین های تنظیم کننده، لیپوپروتئین ها و پروتئین های متصل به آهن : 1 درصد
تفاوت در ترکیبات پلاسما و سرم :
اجزای پلاسما و سرم شبیه به هم بوده و هر دو حاوی هورمون ها، گلوکز، الکترولیت ها، آنتی بادی ها، آنتی ژن ها، مواد غذایی و دیگر اجزا بوده به جز این که فاکتورهای انعقاد خون تنها در پلاسما یافت می شوند بنابراین می توان گفت : پلاسما – فاکتورهای انعقادی = سرم
تفاوت در درصد حجم پلاسما و سرم :
پلاسمای خون، مایع زرد شفافی است که 55 درصد از حجم کل خون را تشکیل می دهد. بخش عمده ی پلاسما آب بوده (93 درصد) و 7 درصد باقی مانده شامل سلول های خونی و دیگر اجزا می باشد. چگالی آن برابر با 1025 کیلوگرم بر متر مکعب می باشد. درصد حجم سرم در مقایسه با پلاسما کمتر بوده و به خاطر عدم وجود فیبرینوژن می باشد.
تفاوت در روش جداسازی پلاسما و سرم :
زمان بیشتری برای جدا کردن سرم نسبت به پلاسما نیاز است و مشکل تر می باشد.
تفاوت در استفاده از ضد انعقادها در پلاسما و سرم :
برای جداسازی سرم نیازی به استفاده از ضد انعقاد نمی باشد در حالی که برای جداسازی پلاسما استفاده از ضد انعقاد ضروری است.
تفاوت سرم و پلاسما در استفاده ی پزشکی :
سرم بخش ترجیحی خون است که برای چک کردن گروه خونی و تشخیص بیماری ها استفاده می شود در حالی که پلاسما بیمارانی داده می شود که کمبود سلول های خونی دارند. همانند پلاسمای یخ زده تازه (fresh frozen plasma یا FFP) که برای بیماران هموفیلی بی (Hemophilia B) استفاده می شود. همچنین از آن برای تشخیص بیماری ها استفاده می شود. پلاسما توسط سازمان جهانی بهداشت (World Health Organization یا WHO) در لیست داروهای ضروری قرار گرفته است.
خلاصه :
1 : پلاسما تشکیل شده است از سرم و فاکتورهای انعقاد خون
2 : سرم قسمتی از خون بوده که فاقد فاکتورهای انعقاد می باشد.
3 : جدا کردن سرم نسبت به پلاسما مشکل تر است.
راه حل تغییر رویه آموزش هست.
ما سالهاست به دنبال ارایه راه های نوین آموزش هستیم
خوشبختانه حالا تمامی بسترهای لازم برای ارایه با کیفیت ترین و بهترین کلاس آنلاین , و حضوری آموزش ژنتیک (سیتوژنتیک )
در ایران را در اختیار داریم و وقت آن رسیده که هر کسی از هر جایی از ایران و جهان بتواند از موفق ترین سیستم آموزش ژنتیک
در ایران یعنی سیستم آنالیزی استفاده و بدون دغدغه آموزش ببیند.
کلاسهای پیشرفته و فوق تخصصی سیتوژنتیک
برای اساتید دانشگاهها و آزمایشگاهها و دانشجویان به صورت کاملا خصوصی
whatever you know about cytogenetic and genetics ,
purely private manner
کاریوتایپ یک آزمایش پنجگانه در تشخیص بیماری های ژنتیکی / اختلالات مربوط به تغییرات عددی یا ساختاری کروموزوم ها است.
شناسایی سندرم ناهنجاری قبل از تولد و خطر عود بارداری در آینده و همچنین ناهنجاری های پس از تولد از طریق تحقیقات سیتوژنتیک بسیار مهم است.
تجزیه و تحلیل سیتوژنتیک عمدتا با استفاده از نمونه ها انجام می شود - قبل از تولد (نمونه برداری از پرزهای کوریونی ، مایع آمنیوتیک و خون بند ناف) ، نمونه های پس از تولد (مغز استخوان ، خون محیطی) و محصولات بارداری. امروزه ، نمونه ها برای آزمایش در آزمایشگاه های معتبر دارای ایستگاه های کاریوتایپ کامپیوتری کشت و پردازش می شوند و در حال حاضر برای شناسایی و تشخیص بیماری های ژنتیکی استفاده می شود.
09307577652 صادقی
درباره این سایت